การที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีเรื่องราวเล่าขานสักเรื่องหนึ่ง ก็ทำให้สิ่งนั้นน่าสนใจขึ้น
ผมไปญี่ปุ่นหลายรอบและมักจะเปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆ
เพราะแต่ละที่ของญี่ปุ่นนั้นมันมีเรื่องราวที่ไม่ซ้ำกัน
เมื่อต้นปีผมมีโอกาสแวะไปที่อุสุโนมิยะ
ซึ่งเป็นเมืองท่าเมืองหนึ่งของญี่ปุ่น
ที่นี่ไม่มีอะไรมากแต่ก็มีอะไรให้แวะเวียนไปได้

เขาตั้งที่นี้เป็นเมืองแห่งเกี๊ยวซ่าครับ
ผมก็ไม่ได้ถามว่ามันเกี๊ยวซ่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่ทั้งเมืองเขาเน้นอาหารจากหลักเป็นเกี๊ยวซ่า
ผมเองก็ไม่รอช้า ไปถึงปุ๊ปเข้าไปร้านเกี๊ยวซ่าที่ติดโรงแรมปั๊ป
ครับ มันไม่เห็นจะอร่อยเลย
ออกจะผิดหวังเล็กน้อย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่าเชื่อญี่ปุ่นทุกเรื่อง
อย่าเพิ่งท้อครับต้องเจอสักร้านสิ
ผมแก้ตัวด้วยการทำการบ้านเดินดูร้านที่มีคนต่อแถวรอมากที่สุด

เอาล่ะเจอแล้วไว้ค่อยมากินวันพรุ่งนี้
ร้านนี้อร่อยจริงครับ เกี๊ยวซ่าอร่อยตรงไส้ที่หอมและรสไม่จัดจ้านจนเกินไป

 

นี่เป็นแค่ตัวอย่างเมืองที่คิดว่าไม่น่าจะมีอะไรแต่ก็มีอะไรให้มาลอง
การสร้างstoryในแต่ละที่ทำให้เราอยากจะค้นหาและศึกษาเรื่องราวนั้น

ผมมองกลับมาที่ประเทศไทยทำไมเราไม่หาจุดท่องเที่ยวประจำตำบล
ในเมื่อเราก็ตั้งใจจะให้ประเทศไทยเป็นเมืองท่องเที่ยว
แต่เอาเข้าจริงเรากลับเชียร์แหล่งท่องเที่ยวกันไม่ถึงร้อยละสิบ
ของตำบลทั้งหมดในประเทศไทย
เราเคยทำสินค้าOTOP
เราก็ทำstoryเพื่อการท่องเที่ยวประจำตำบลอีกสักอย่างจะเป็นไรไป

ถ้าเปรียบเราเป็นตำบลสักตำบลนึง
ที่ไม่ใช่ หัวหิน เชียงใหม่ ภูเก็ต ประมาณว่าเกิดมาก็เซเลปเลย
ผมว่าเราลองกลับมาดูตัวเราก่อนว่าเราจะสร้างstoryให้ตัวเองทางไหน
แล้วค่อยปั้นไปทางนั้น ใครจะไปรู้ว่าคุณอาจจะเป็นหมู่บ้านผ้าทอมือ
ที่แพงที่สุดในโลกก็ได้
โจทย์วันนี้คือนอกจากหาตัวเองเจอแล้วให้สร้างเรื่องราวให้ตัวเองต่อด้วย
เพราะนอกจากเพชรอยู่ที่ไหนก็เป็นเพชรแล้วแต่ถ้าแสงส่องไปถึงด้วยล่ะก็
มันแยงตายิบยิบเลยครับ

ปืน

Comments

comments

Choltib Ransibrahmanakul