omakase หรือ ตามสั่ง

ถ้าพูดถึงร้านอาหารแบบง่ายๆเร็วๆไปที่ไหนก็มีนั่นคือ อาหารตามสั่ง
และเราจะไม่สั่งกันแบบธรรมดา เราสั่งกันแบบเฉพาะตัวมาก
แค่ผัดกระเพราอย่างเดียวเราสามารถสร้างสรรไปได้อีกหลายแบบ
และนี่คือวัฒนธรรมแบบบ้านเรา

ตัดภาพกลับไปที่ประเทศญี่ปุ่น จะมีร้านอาหารเฉพาะตัวที่ขายอาหารแบบเดียว
เช่นร้านซูชิก็จะเป็นซูชิอย่าเดียว เทมปุระก็เทมปุระอย่างเดียว ซ่อนตัวอยู่
ภาษาญี่ปุ่นจะเรียกว่า เซมมงเต็น semmonten
และนอกจากจะขายเฉพาะอย่างแล้วยังมีแบบพิเศษขึ้นไปอีก
คือไม่มีเมนูให้เราเลือกโดยเชฟจะเป็นคนเลือก
ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า โอมากาเสะ omakase
เชฟจะรู้ว่าแต่ละวันวัตถุดิบที่ดีที่สุดในวันนั้นคืออะไร
และคัดที่ดีที่สุดมาปรุงให้เราได้ทาน

อาจจะดูตรงข้ามกับบ้านเราหน่อย
แต่ก็เป็นวิถีที่ทำให้เรามองเห็นนิสัยผู้คนจากการรับทานได้

ผมได้มีโอกาสไปทานอาหารญี่ปุ่นแบบ โอมากาเสะ เซมมงเต็น เป็นครั้งแรก
ที่บางกอกเรานี่เองครับ แต่เขายกทีมมาจากกินซ่า ชื่อร้าน Ginzatenharubkk
ครั้งแรกที่เห็นคือรูปจาก IG เออมันน่าโดนเสียจริงๆ
ต้องจองนะครับมีสองรอบเที่ยงกับเย็น

ร้านอยู่ที่เกษรวิลเลทชั้น3 ครับ
หน้าร้านดูเก็บเนื้อเก็บตัวตามสไตล์ญี่ปุ่นแท้ๆ คือคุณดูไม่ออกว่านี่ร้านอาหารนะ
เมื่อไปถึงจะมีพนักงานนั่งอยู่ในมุมมืดถามเราว่า จองมาในชื่อคุณอะไรคะ
บอกชื่อเสร็จประตูเลื่อนแบบกระดาษขาวๆกรอบไม้ก็เลื่อนออก
มีเชฟรอคุณอยู่สองคนครับ คุยกับเราเป็นภาษาญี่ปุ่น
ผมได้นั่งอยู่ปีกซ้าย เชฟทำการต้อนรับอย่างดี
มีพนักงานบริการใส่ชุดกิโมโนอีกสองคนคอยแปลระหว่างเรากับเชฟ

ออเดริ์ฟ จะมาพร้อมกับการซักซ้อมกับเราว่า เราทานอะไรได้และทานอะไรไม่ได้
ส่วนตัวผมไม่ทานเนื้อวัวและปลาไหล เชฟจะทำการเปลี่ยนวัตถุดิบที่สมน้ำสมเนื้อมาให้แทน
ออเดริ์ฟเป็นของเบาๆเรียกน้ำย่อย ยิ่งกินจะยิ่งหิวครับเพราะมันจุ๋มจิ๋มเหลือเกิน

หลังจากเพลิดเพลินกับออเดริ์ฟ เชฟจะจัดวัตถุดิบให้เราเสร็จพอดีและเอามาวางให้ดู
พร้อมบอกว่านี่คือของที่คุณจะได้รับทานต่อจากนี้นะครับ มีแค่นี้แหละ

ผมขออนุญาตข้ามไปบ้างนะครับเพราะถ่ายรูปไม่ทันจริงๆ
ปกติเราไปทานเทมปุระทั่วไป ก็จะมีสองแบบให้เลือกคือ กุ้งเทมปุระหรือกุ้งผักเทมปุระ
ซึ่งจะมีกุ้งหลายตัวอยู่ แต่…โอมากาเสะนี่คือกุ้งตัวเดียวที่คุณจะได้รับทานในรูปครับ
มันเหมือนจะน้อยแต่เมื่อกุ้งเข้าปากไป ตัวเดียวก็คุ้มค่าเท่ากับกุ้งหลายตัว
เพราะกุ้งเองมีรสชาติหวานเหนียวนุ่ม
ผมแอบเห็นเชฟทำการดัดกุ้งไปมาไม่หยิบลงกะทะเลย ถ้าเป็นกังฟูคงเป็นท่าหักกระดูก
แต่กุ้งไม่มีกระดูกเราข้ามความสงสัยนั้นไป

มาดูถ้วยสี่ถ้วยที่มีช้อนอยู่ข้างในกันดีกว่าครับว่าทำไมมีเยอะจัง
เริ่มจากขวามี สีขาวนั่นคือเกลือขาวที่คัดมาจากนางาซากิ
ลำดับต่อมาเป็นผงกะหรี่ผสมเกลือ
ต่อมาเป็นยูสุโคโช ผิวส้มยูสุผสมพริกไทยเกลือ
สุดท้ายจะเป็นบ๊วยครับ
เราไม่ต้องกังวลว่าจะทานถูกหรือไม่เพราะเชฟจะแนะนำว่าชิ้นไหนควรใส่อะไร

ปล.trick เล็กน้อยคือ เราจะไม่จิ้มลงไปในถ้วยนะครับ เราจะตักเกลือลงมาในจานแล้วค่อยปาดเทมปุระกับน้ำจิ้มเข้าปาก มากน้อยขึ้นอยู่กับเราแต่แนะนำให้น้อยๆครับ เพราะจะกลบรสชาติของวัตถุดิบไปหมด

เทมปุระหนึ่งชิ้นเชฟจะตัดแบ่งครึ่งมาให้เรารับทาน
หนึ่ง เราได้เห็นวัตถุดิบนั้นตั้งแต่ขอบนอกไปจนแกนกลาง
สอง แบ่งเป็นคำกำลังดีไม่ให้ใหญ่จนเกินไป
สาม เทมปุระทอดน้ำมันจะร้อนครับ ผ่าสักหน่อยลดร้อนได้ดี
สี่ เชฟจะบอกว่าชิ้นหนึ่งให้จิ้มอะไรและอีกชิ้นทานเปล่าๆสัมผัสถือธรรมชาติของวัตถุดิบ
ห้า ร้อนทุกชิ้นก่อนกินเอามาอังกับริมฝีปากและสูดกลิ่นก่อนครับ

อันนี้น่าจะเป็นสิ่งที่ฟินที่สุด(สำหรับผม) เป็นเมนูลำดับกลางๆ มันคืออูนิครับ
นุ่ม หวาน ละลายในปาก แป้งกรอบ ถ้าเลือกกินได้ชิ้นเดียวในทั้งหมด ให้เลือกกินอันนี้

เมื่อเราพิจารณาอาหารแต่ละคำเสร็จ เชฟจะบรรจงทำชิ้นต่อไปให้
แบบไม่ยัดเยียดให้เรารีบทานจนเกินไป อาหารจึงใหม่พร้อมทานทุกคำ

ข้าวราดหน้าครับ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียคอนเซปทุกอย่างคือการทอด
ข้าวจากนี้จึงถูกนำไปทอดก่อนราดหน้ามาให้เรา
แถวบ้านเราเรียกข้าวตังหน้าตั้งนั่นเอง

เนื่องจากผมไม่ทานเนื้อวัว นี่จึงเป็นเมนูแทนเนื้อวัวผมจำไม่ได้ว่าคืออะไรแต่อร่อย

ปิดท้ายของเทมปุระจะเป็นสิ่งนี้ครับ และเป็นภาษาไทยคำเดียวที่เชฟพูดเป็นภาษาไทยกับคุณ
“มันหวาน” แต่จะเป็นสำเนียงญี่ปุ่นๆหน่อย

เขาจะมีเมนูให้เราเลือกอีกสามอันเป็นฟินนาเร่
ข้าวต้ม โรยหน้าผักเทมปุระ
ข้าวสวย โรยหน้าผักเทมปุระ
อุด้ง โรยหน้าผักเทมปุระ
ผมเลือกข้าวสวยครับ

หลังจากนั้นน้องในชุดกิโมโนจะมาบอกว่าอาหารในเซตครบแล้วนะคะ
อยากทานอะไรเพิ่มเติมไหม สั่งเพิ่มได้นะ
สำหรับผมที่ประมาทไว้ว่าจะพอเหรอ อยู่ในระดับอิ่มมากแล้ว
จึงบอกว่าพอแล้วครับ

พนักงานก็จะบอกอีกว่ามีขนมหวานให้เลือกอีกนะคะเอาอะไรดี