ช่วงหลังนี้ผมมักจะฝากท้องไว้กับร้านข้าวแกงแถวบ้านซึ่งผมผ่านมาพักนึงแล้วเห็นคนทุกระดับชั้นไปนั่งทานตั้งแต่คนขับแทกซี่ พนักงานส่งของ มอเตอร์ไซด์รับจ้าง พนักงานออฟฟิส ข้าวแกงป้ามีไม่ต่ำกว่าสามสิบอย่าง ใช่ครับสามสิบอย่าง ตักข้าวให้พูนจาน กับข้าวสองอย่าง สามสิบบาท ผักอยู่ด้านหลังหยิบฟรี น้ำฟรี วันนี้ไปทานเสร็จป้าบอกว่าไปหยิบขนมทานวันนี้ฟรี ขนมหวานมีไม่ต่ำกว่า 5 อย่างเป็นหม้อเรียงกันไว้ ป้าทำกันเกินไปผมคิดในใจ ผมซื้อกลับไปกินมื้อต่อไปที่บ้านดีกว่า ว่าแล้วก็ไปหยิบปิ่นโตมาให้ป้าตักกับข้าว แล้วผมก็ไม่ตักขนมเนื่องจากอิ่มแล้วป้าหันไปหยิบขนมที่มัดถุงสำหรับขายมายัดใส่มือผมแล้วก็บอกว่าเอาไปกิน เอ ยังมีคนแบบนี้เหลืออยู่อีกเหรอ ผมเคยเห็นแต่ตักเข้าตัวแต่ไม่เคยให้คนอื่นแต่ป้าขายข้าวแกงริมถนนแท้ๆแต่หยิบยื่นให้คนอื่นเหมือนลูกเหมือนหลาน รวยนี่ไม่เคยได้รับการวันทาจากผมแต่สำหรับป้าผมยกมือรับอย่างขอบคุณและวันทาให้สมบูรณ์ทั้งกายและใจ
