มะละกอครับ ไม่มีอะไรมากครับข้างหลังนั่นเป็นสัปปะรด
เท่าที่ผมเห็นชาวบ้านร้านรวงต่างๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
บ้านไหนปลูกข้าวโพดก็จะเป็นไร่ข้าวโพดๆๆๆๆ
บ้านไหนปลูกมันสำปะหลังก็มีแต่มันๆๆๆๆๆๆ
บ้านไหนสัปปะรดก็รดๆๆๆๆๆๆๆ
เวลาอยากจะกินอย่างอื่นก็ขายมันเอาเงินไปซื้อสัปปะรด
หรือขายสัปปะรดไปซื้อข้าวโพดกิน
แย่กว่านั้นคือขายข้าวเอาตังค์ไปซื้อข้าวมาหุงกิน
บ่อยครั้งที่ผมสอยมะรุมเอาไปให้บ้านข้างๆแกงกินเพราะว่าปลูกแต่สัปปะรด
บ้านผมกินได้ตั้งแต่รั้วไปจนถึงท้ายไร่ มีทุกสิ่งอย่าง รั้วเป็นชะอม กับดอกแค
กระเถิบไปมีมะรุม กล้วย มะละกอ ตระไคร้ อย่างละไม่กี่ต้นแต่ก็เหลือรับทานต้องแบ่งปันออกไป
มีบางบ้านเท่านั้นที่ปลูกสวนผสม และต้นที่ว่าเหล่านี้ราคาไม่กี่สิบบาทแต่มีกินทั้งปี
มันก็สะท้อนชีวิตคนกรุงเหมือนว่า เราทำงานอะไรเราก็ทำอย่างเดียวซึ่งปัจจุบันผมว่ามันไม่พอรับทาน
หลายสิ่งอย่างสามารถทำคู่ขนานกันไปได้โดยไม่รบกวนซึ่งกันและกัน
ในขณะที่คุณทำงานในสำนักงานกฎหมายตกเย็นคุณอาจสามารถไปหาแหล่งรับทานแล้วมารีวิวลงเวปได้
ผมมีน้องออฟฟิสที่ชอบแต่งตัวนอกจากงานประจำแล้วนางก็ยังซื้อขายเสื้อผ้าออนไลน์ ขายไม่ได้ใส่เอง ถ่ายเอง
ในขณะที่ผมทำเวปเขียนบลอคให้คุณอ่านกันผมก็ยังมีอีกหลายงานที่มันไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยที่คุณอาจจะมองว่าผมบ้า
แต่ผมว่ามันก็สนุกดี
นอกจากชวนทำสวนผสมแล้วผมอยากชวนผสมงานต่างๆเข้าไปกับชีวิตคุณด้วย
มันทำให้คุณมีอะไรกินทั้งปีไม่ต้องรอเงินจากน้ำบ่อเดียวแต่อย่าให้มันทับทางกันมันจะปวดหัว
ขอให้มีความสุข
ดีเจปืน
