ผมกำลังนั่งรอเรียกขึ้นเครื่องบิน และนั่งมองเครื่องบินลำที่กำลังจะพาผมกลับบ้าน
จำได้ว่าขามาเครื่องบินชื่อ เมธินีนาถ และ ขากลับคือ มุกดาสยาม
ทุกครั้งที่ออกนอกประเทศ ถ้าเป็นคนเลือกสายการบินเอง ผมก็จะเลือกการบินไทย
ด้วยเหตุผลนานาประการ ผมก็ยังรักในสายการบินไทย
ถ้าเรามีครอบครัวใหญ่ แน่นอนครับเราจะเคยเจอปัญหาต่างๆในครอบครัวใหญ่
คือเราอาจจะไม่ได้เห็นด้วยกับญาติคนนี้ไปซะทุกเรื่อง
แต่ถืงทางที่จะต้องเลือกผมก็เลือกสายเลือดก่อน
เรื่องการปรับปรุง ก็ต้องกระทำควบคู่กันไป
คำว่าไทย มันเหมือนเป็นครอบครัวใหญ่สำหรับผม
แน่นอนว่าเราอยู่ในบ้าน เราย่อมเห็นสิ่งที่ไม่ดี
อะไรที่แก้ได้ที่ตัวเอง ผมก็เลือกแก้ที่ตัวผมเองก่อน
อะไรที่แก้ไม่ได้ ผมก็ห่างออกจากสิ่งนั้น
บางคนก็จะเลือกที่จะป่าวประกาศ สิ่งที่ไม่ดี ผมคิดว่า เพื่อที่จะให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดี
บางคนก็เลือกนำเสนอในสิ่งที่ดี ซึ่งบางคนอาจจะมองว่า นี่มันวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์
แต่ทั้งหมดมันก็คือสิ่งที่เราต้องอยู่ ตามรัฐธรรมนูญแล้วไม่มีใครเอาเราออกจากความเป็นไทยได้
แม้ว่าจะมีข่าวเกี่ยวกับการบินไทยอย่างไร ผมก็ได้รับการปฏิบัติเทียบเท่าประชาชนคนหนึ่ง
ขากลับมีการดีเลย์ เนื่องจากสภาวะภายนอกที่ควบคุมไม่ได้ ผมก็รู้สึกว่าดีที่ได้นั่งอยู่บนเครื่องแล้ว
สิ่งที่มีความสุขที่ได้นั่งสายการบินไทยคือ
เราได้คุยกับลูกเรือเป็นภาษาไทย
กัปตันประกาศเป็นภาษาไทย
ได้กินอาหารไทย
ลูกเรือใส่ชุดไทย
ทักทายกันแบบไทยไทยคือการสวัสดี
เรื่องจะตีกัน น้ำมันแพง แอร์ไม่ยิ้ม
ผมว่าเมื่อเรายิ้ม เขาก็ยิ้ม
บางทีเราต่างหากที่ยอมคนอื่นได้ทุกคน
ยกเว้นคนในครอบครัวเราเอง
ขอบคุณ crew 2L ทุกท่านที่ทำให้ยิ้มกว้างกลับบ้านเรา
