มะละกอครับ ไม่มีอะไรมากครับข้างหลังนั่นเป็นสัปปะรด เท่าที่ผมเห็นชาวบ้านร้านรวงต่างๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา บ้านไหนปลูกข้าวโพดก็จะเป็นไร่ข้าวโพดๆๆๆๆ บ้านไหนปลูกมันสำปะหลังก็มีแต่มันๆๆๆๆๆๆ บ้านไหนสัปปะรดก็รดๆๆๆๆๆๆๆ เวลาอยากจะกินอย่างอื่นก็ขายมันเอาเงินไปซื้อสัปปะรด หรือขายสัปปะรดไปซื้อข้าวโพดกิน แย่กว่านั้นคือขายข้าวเอาตังค์ไปซื้อข้าวมาหุงกิน บ่อยครั้งที่ผมสอยมะรุมเอาไปให้บ้านข้างๆแกงกินเพราะว่าปลูกแต่สัปปะรด บ้านผมกินได้ตั้งแต่รั้วไปจนถึงท้ายไร่ มีทุกสิ่งอย่าง รั้วเป็นชะอม กับดอกแค กระเถิบไปมีมะรุม กล้วย มะละกอ ตระไคร้ อย่างละไม่กี่ต้นแต่ก็เหลือรับทานต้องแบ่งปันออกไป มีบางบ้านเท่านั้นที่ปลูกสวนผสม และต้นที่ว่าเหล่านี้ราคาไม่กี่สิบบาทแต่มีกินทั้งปี มันก็สะท้อนชีวิตคนกรุงเหมือนว่า เราทำงานอะไรเราก็ทำอย่างเดียวซึ่งปัจจุบันผมว่ามันไม่พอรับทาน หลายสิ่งอย่างสามารถทำคู่ขนานกันไปได้โดยไม่รบกวนซึ่งกันและกัน ในขณะที่คุณทำงานในสำนักงานกฎหมายตกเย็นคุณอาจสามารถไปหาแหล่งรับทานแล้วมารีวิวลงเวปได้ ผมมีน้องออฟฟิสที่ชอบแต่งตัวนอกจากงานประจำแล้วนางก็ยังซื้อขายเสื้อผ้าออนไลน์ ขายไม่ได้ใส่เอง ถ่ายเอง ในขณะที่ผมทำเวปเขียนบลอคให้คุณอ่านกันผมก็ยังมีอีกหลายงานที่มันไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยที่คุณอาจจะมองว่าผมบ้า แต่ผมว่ามันก็สนุกดี นอกจากชวนทำสวนผสมแล้วผมอยากชวนผสมงานต่างๆเข้าไปกับชีวิตคุณด้วย มันทำให้คุณมีอะไรกินทั้งปีไม่ต้องรอเงินจากน้ำบ่อเดียวแต่อย่าให้มันทับทางกันมันจะปวดหัว ขอให้มีความสุข ดีเจปืน