ผมโตมาทันกับการหิ้วปิ่นโตไปโรงเรียนหรือการไปทำบุญที่วัด ตอนผมเด็กๆหน้าโรงเรียนจะมีของกินมารอขายนักเรียนสารพัด ก๋วยเตี๋ยวหลอด กุยช่าย อาบังขายถั่ว ทังหมดนี่ขายใส่กระทงใบจากไม่ก็ใบตอง แล้วก็หายไปเรื่อยๆกลายเป็นถุงพลาสติกและพัฒนามาเป็นกล่องโฟม เดินไปโรงอาหารคนเยอะพนักงานก็มักจะสั่งใส่กล่องไปทานบนออฟฟิสกัน ตกเย็นกลับบ้านไม่มีอะไรรับทานก็สั่งใส่กล่องโฟมกลับบ้านไปทานต่อ มันสะดวกดีเป็นคำตอบที่ง่ายทั้งคนขายและคนซื้อแต่เรากลับกำลังสร้างขยะให้เพิ่มมากขึ้นทุกวันโดยเฉพาะขยะที่เป็นสารเคมีโดยเฉพาะโฟมเมื่อเผาจะไปทำลายชั้นโอโซนให้โลกนั้นร้อนขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ หลายคนเริ่มมีการปรับตัวเพื่อโลกของเราโดยการพกปิ่นโตไปซื้ออาหารทั้งทานที่ออฟฟิสและซื้อกลับบ้าน เทรนของโลกต่อไปนี้คือการดูแลโลกที่ถูกทำร้ายโดยคนรุ่นก่อนไปอย่างมากมาย อย่าลืมพกปิ่นโตไปซื้อกับข้าวนะครับ